Pierwszym celem badania wzroku jest korekcja wady refrakcji (krótkowzroczność, dalekowzroczności oraz astygmatyzmu). Ponadto sprawdzana jest akomodacja, czyli zdolność wyraźnego i komfortowego widzenia na różne odległości, a także widzenie obuoczne, tj. ustawienie obojga oczu oraz ich współdziałanie w procesie widzenia. Ewentualne zaburzenia, o ile nie są spowodowane stanem chorobowym, można zwykle łatwo skorygować za pomocą okularów lub soczewek kontaktowych. Wiedza o istniejących anomaliach widzenia obuocznego pozwala również na prawidłowy dobór korekcji, co jest szczególnie ważne w przypadku okularów progresywnych. W niektórych przypadkach nieodzowna jest terapia widzenia w postaci ćwiczeń wzrokowych. Ćwiczenia takie są dobierane indywidualnie w zależności od stanu układu wzrokowego pacjenta i powinny być wykonywane pod ścisłym nadzorem specjalisty.
Ponadto, w trakcie badania wykonywana jest podstawowa diagnostyka układu wzrokowego w kierunku chorób oczu (m.in. zaćmy, jaskry i AMD). W przypadku wykrycia nieprawidłowości pacjent zostaje objęty opieką lekarską, a jeśli zajdzie taka potrzeba – kierowany jest na specjalne konsultacje. Należy przy tym pamiętać, że oko to niezwykle skomplikowany narząd i w wielu przypadkach wczesna diagnoza jest podstawą zachowania dobrego widzenia.